فقر و تحقیقات علمی

همه می دانیم که بودجه تحقیقات در دنیا رقم بسیار بالایی دارد. مثلا شاید صد ها گروه در دنیا مشغول تحقیق در باره ی ایدزند. یا گروها و افراد فراوانی در باره ی فقر و توسعه تحقیق می کنند. البته عده ای هم برای گرمایش زمین و تسخیر فضا و نانو تکنولوژی و ... این که بخشی از این تحقیقات مستقیما به بهبود زندگی انسان کمک می کند شکی نیست ولی گاهی لازم نیست با محاسبات پیچیده فهمید که اگر فقط نیم پول تحقیقات صرف رفع احتیاجات اولیه ی محتاجان می شد چه بسا که موضوع تحقیق کلا حذف می شد. البته این حرف گرچه درست است ولی با وجود مناسبات پیچیده ی جهانی و منفعت طلبی های مافیایی (مثلا در باره ی اسلحه، مواد مخدر، سیگار، مد، نوشیدنی هاف و ...) چنین چیزی هیچ وقت اتفاق نخواهد افتاد. ولی به هر حال برای الکی مغرور به دست آوردهای علمی نشدن و به آن ها رنگ مطلق خیر خواهی را ندادن و قلقلک دادن وجدان انسانیت بد نیست. مثلا گمان می کنم برای پوشاندن حفره های رنجی که در عکس دیده می شود خیلی آسان تراز کشف حفره ی های فضایی می توان عمل کرد اگر اراده ای باشد.

دوستی تعریف می کرد وقتی یک پروفسوری که صاحب نظر توسعه ی روستایی بود در یکی از روستاهای اندونزی می پرسد ما در باره ی توسعه ی اینترنت برای پیشرفت کار شما ها تحقیق می کنیم. شما وضیعت ارتباطاتتان چطور است؟ کشاورز جواب می دهد: «شما فقط یک دوچرخه به من بدهید که بتوانم تا ده بغلی بروم و به خواهرم سر بزنم همه چیز حله!»ء