امپراتور لخت، رهبر نا معظم و زید آبادی شریف و راستگو

داستان را همگان دانند: خیاطی حیله گر امپراتوری را قول می دهد که جامه ای بدوزدش که نالایقان آن را نتوانند دید و برایشان نامرئی بنماید. آن ها وانمود می کنند که لباس را دوخته و به تن امپراتور می کنند. امپراتور چیزی به تن نمی بیند اما چون می ترسد که او را نالایق برای امپراتوری بدانند از لباسی که وجود ندارد تعریف و تمجید می کند و همچنین است تمام هیات دولتش و شورای نگهبانش و مجلس خبرگانش. اما وقتی که این امپراتور به میان مردم می آید کودکی معصوم بی محابا فریاد می زند: امپراتور که لخت است و لباس ندارد. آن وقت است که روسیاهی به امپراتور احمق و وزرا و وکلای ترسو و بی وجدان می ماند.

محکومیت شرم آوری که برای زید آبادی شریف صادر کرده اند که چرا نامعظمی رهبر را دیده و بانگ برآورده حکایت همان لباسی است که رهبر و چاپلوسان اطرافش برتنش کرده بودند و زید آبادی نخواست به چشم ها و شرفش دروغ بگوید. واقعیت این است که اگر هم شکی وجود داشت که این رهبر نامعظم است اکنون با این حکم ناانسانی ثابت شد که جرم زید آبادی نجیب دیدن امپراتور لخت و راستگویی است.

رسانه شماییـــــــــــــــــــــــد لطفا این نوشته را برای دیگران هم بفرستید
«حرف حساب» ف.ی.ل.ت.ر است از دیگران بخواهید از  اینجـــا  مشترک شوند. با سپاس