مصونیت مطلقه ی رفیق

حتی اگر وزیر باشی (همچون نوری و مهاجرانی) و خلاف نظر عده ای انحصار طلب و تنگ بین قدم برداشته باشی هم در خیابان می زنندت و هم از کار برکنارت می کنند. حتی اگر نماینده شورای شهر باشی و یا رییسش (همچون سعید حجاریان) به مغزت شلیک می کنند. اما اگر یک انصار حزب اللهی باشی و رفیق مصونیت مطلقه باشی می توانی راحت در خیابان مردم را ترور کنی (همچون سعید عسگر) و بعد آزاد آزاد بگردی و به ریش عدالت و اسلام و مردم و همه چیز بخندی. به این می گویند حکومت اسلامی و آزادی مطلق. 

یا شاید فقط یک اعلامیه را به اشتباه چاپ کرده باشی (همچون کارگزاران) و عذر خواهی هم کرده باشی توقیفت می کنند. و یا شاید عکس یک تمساح کشیده باشی که هم قافیه باشد با کسی (همچون مصباح) به زندان می فرستندت و آواره ات می کنند (همچون نیک آهنگ). اما اگر رفیق مصونیت مطلقه باشی می توانی مخالفانت را به چاقوی زنجان حواله کنی و به هر کس که دلت خواست توهین کنی، برای هر کس که دلت خواست سناریوی لجن مالی بنویسی (همچون عکس بالا) ولی همچنان آزاد باشی که باز هم بنویسی. این است مفهوم آزادی در جمهوری اسلامی مصونیت مطلقه ی رفیق. (لینک خبر )