آفرین به شهامت کروبی

کروبی با نوشتن نامه ای خیلی صریح و هشدار دهنده به قائم مقام نظامی رهبر ثابت کرد که نامه ای که در انتخابات نهم به رهبری نوشت و از دخالت های پسرش مجتبی در سازمان دادن به حزب پادگانی گله کرده بود تنها یک اتفاق نبود. انصافا تا بحال هیچ شخصیتی جرات نکرده است نزدیکان رهبری را چنین آشکارا و بدون پرده پوشی و در برابر چشم مردم بازخواست کند. گمانم انصاف حکم می کند آنانی که از نقش مثبت کروبی در گذشته خبر دارند و صرفا به خاطر دعواهای شخصی و یا رقابت حزبی از گفتن آن ها پرهیز می کنند حداقل از تخریب و یا نخودی حساب کردن او دست بردارند.

علاوه بر اینکه خود نامه صرفا به این دلیل که مستقیما رهبر را هم در بر می گیرد مهم است محتوای نامه نیز انجا که او را "رياست ستاد نظاميان دخالت کننده در انتخابات" می نامد و یا آن جا که می گوید « شما به گونه‌‏اي سخن گفته‌‏ايد که قرار است انتصابي صورت گيرد» برملا کننده ی نقشه های پشت پرده ی بسیاری است و کروبی شهامت می کند این ها را آشکار می گوید تا اگر بتواند جلوی تقلب های گسترده ی انتخاباتی را بگیرد. آیا می تواند؟


حاشیه: کنایه ی شیرینی هم که به جثه ی بسیار نامتوازن او به عنوان یک شخصیت نظامی می زند بسیار دلچسب از کار در آمده ا ست.