هر چی بیشتر رفتارهای ایرانی با رفتار دیگران مقایسه می شود بیشتر در می یابیم که (جدای از گرایش مذهبی) رفتار احمدی نژادی یک حادثه نیست و نوعی برآیند رفتار ایرانی است. (انگلیسی ها اغلب می کوشند هنگام ناگواری ها جنبه ی گوارایی بیایند و به آن خوش باشند.) گمانم بهترین جنبه ی گوارای رییس جمهور شدن احمدی نژاد این باشد که یک بار به چشم خود می بینیم چه اتفاقی می افتد اگر احمدی نژاد کوچک درون ایرانی ها رییس جمهور شود. پنهان نکنیم: هر کدام از ما یک احمدی نژاد خرد (و گاهی بزرگ) در وجودمان داریم.
منظورم همان ایرانی یی است که خود را مسئول تمام دنیا می داند. ایرانی یی که مدعی تخصص در همه چیز است. ایرانی همه چیز دانی که فکر می کند خیلی زرنگ است و می تواند راه چند ده و گاهی چند سد ساله ی دیگران را در چند ماه و چند سال مثل آب خوردن بپیماید و برای دیگران شکلک هم در بیاورد. ایرانی یی که توهم توطئه دارد. ایرانی یی که به جای راه درست، عاشق میان بر است. ایرانی یی که وارد هر جمعی می شود به یکباره نسبت به تمام آن ها احساس روشن فکری و مسئولیت (الهی) می کند و می خواهد یا آن ها را از عقب ماندگی دین دار بودن برهاند و یا آن ها را از چنگ فرهنگ منحط غرب نجات دهد و به بهشت برساندشان. ایرانی یی که همیشه دوست دارد دیگران را هدایت کند و برایشان تصمیم بگیرد. ایرانی یی که برچسب زدن و مسخره کردن و کنایه زدن و (گاهی لودگی) شده است زبان ارتباط برقرار کردنش با دیگران. ایرانی یی که حذف مخالفش را بهترین راه مقابله می داند. ایرانی یی که همیشه ایرانیان دیگر را مقصر می داند.
ایرانی یی که همچنان سخت در توهم «هنر نزد ایرانیان است و بس» خود را پهلوان پنبه ی تمام زمینه ها می داند. ایرانی یی که باید در باره همه چیز اظهار نظر کند. ایرانی یی که همیشه کار دیگران را قبول ندارد و باید خودش همه چیز را از اول شروع کند. ایرانی یی که هم روحیه ی تهاجم گری توخالی دارد و هم استاد مظلوم نمایی و تمارض است. ایرانی یی که به جای سخت کوشی، چشم انتظار معجزه و کارهای محیر العقول از دیگران است. ایرانی یی که عاشق کارهای زود بازده است و صبر و برنامه ی ریزی دراز مدت را دوست نمی دارد. ایرانی یی که به جای کار تیمی و گروهی علاقه ی عجیبی به فامیل بازی و محفل داری و باند بازی دارد. ایرانی یی که یاد گرفته است یا یک دنده و غد باشد و شاخ فیل را بشکند و یا توسری خور و تخدیر شده باشد و ازترس تازه به نام و نان و قدرت رسیدگان نیز سربلند نکند: راه وسطی انگار وجود ندارد و ...
خوب این ها حالا همه در وجود احمدی نژاد بروز و ظهور کرده است و معایبش را ظاهرا همه می بینیم و می دانیم و آن را لعن و نفرین هم می کنیم. بسیار خوب، اگر با او نمی توانیم کاری کنیم دست کم در آیینه ی او نگاه کنیم و ا حمدی نژاد کوچک درونمان را ادب کنیم و اجازه ی میدان داری را از او در منش و رفتارهای روزمره امان بگیریم تا شاید ضررهای بی شمار رفتار احمدی نژاد از شخصیت و زندگی امان رخت بندد و از قبل حکومت او سودی به ایرانمان رسیده باشد. ء
منظورم همان ایرانی یی است که خود را مسئول تمام دنیا می داند. ایرانی یی که مدعی تخصص در همه چیز است. ایرانی همه چیز دانی که فکر می کند خیلی زرنگ است و می تواند راه چند ده و گاهی چند سد ساله ی دیگران را در چند ماه و چند سال مثل آب خوردن بپیماید و برای دیگران شکلک هم در بیاورد. ایرانی یی که توهم توطئه دارد. ایرانی یی که به جای راه درست، عاشق میان بر است. ایرانی یی که وارد هر جمعی می شود به یکباره نسبت به تمام آن ها احساس روشن فکری و مسئولیت (الهی) می کند و می خواهد یا آن ها را از عقب ماندگی دین دار بودن برهاند و یا آن ها را از چنگ فرهنگ منحط غرب نجات دهد و به بهشت برساندشان. ایرانی یی که همیشه دوست دارد دیگران را هدایت کند و برایشان تصمیم بگیرد. ایرانی یی که برچسب زدن و مسخره کردن و کنایه زدن و (گاهی لودگی) شده است زبان ارتباط برقرار کردنش با دیگران. ایرانی یی که حذف مخالفش را بهترین راه مقابله می داند. ایرانی یی که همیشه ایرانیان دیگر را مقصر می داند.
ایرانی یی که همچنان سخت در توهم «هنر نزد ایرانیان است و بس» خود را پهلوان پنبه ی تمام زمینه ها می داند. ایرانی یی که باید در باره همه چیز اظهار نظر کند. ایرانی یی که همیشه کار دیگران را قبول ندارد و باید خودش همه چیز را از اول شروع کند. ایرانی یی که هم روحیه ی تهاجم گری توخالی دارد و هم استاد مظلوم نمایی و تمارض است. ایرانی یی که به جای سخت کوشی، چشم انتظار معجزه و کارهای محیر العقول از دیگران است. ایرانی یی که عاشق کارهای زود بازده است و صبر و برنامه ی ریزی دراز مدت را دوست نمی دارد. ایرانی یی که به جای کار تیمی و گروهی علاقه ی عجیبی به فامیل بازی و محفل داری و باند بازی دارد. ایرانی یی که یاد گرفته است یا یک دنده و غد باشد و شاخ فیل را بشکند و یا توسری خور و تخدیر شده باشد و ازترس تازه به نام و نان و قدرت رسیدگان نیز سربلند نکند: راه وسطی انگار وجود ندارد و ...
خوب این ها حالا همه در وجود احمدی نژاد بروز و ظهور کرده است و معایبش را ظاهرا همه می بینیم و می دانیم و آن را لعن و نفرین هم می کنیم. بسیار خوب، اگر با او نمی توانیم کاری کنیم دست کم در آیینه ی او نگاه کنیم و ا حمدی نژاد کوچک درونمان را ادب کنیم و اجازه ی میدان داری را از او در منش و رفتارهای روزمره امان بگیریم تا شاید ضررهای بی شمار رفتار احمدی نژاد از شخصیت و زندگی امان رخت بندد و از قبل حکومت او سودی به ایرانمان رسیده باشد. ء
19 comments:
هوس مبهم
گفت...
میلیون ها آدم مریض رو چه جوری میشه درمان کرد؟
ناشناس
گفت...
میلیون ها آدم مریض رو چه جوری میشه درمان کرد؟
سلام. باید از یک جایی شروع کرد.
ناشناس
گفت...
من هنوز فرصت نکردم اين مقاله رو بخونم ولی از تيترش ميشه فهميد تهشو مرسی واقعاً حرفه جالبی است و نکته جالبی (البته ميدونی که نميتونم بگم نکته زيبايی ) موفق باشی هميشه
برميگردم بعدن ميخونمش
ناشناس
گفت...
بارک الله
Farideh
گفت...
نکته بسیار بسیار مهم و جالب و درستی را عنوان کردی. کاملا موافقم. کاش همه می خواندندو می فهمیدند و عمل می کردند. فقط لطفا رنگ آبی فونت ها را عوض کن که چشم کور میشود تا خوانده شود.ی
ناشناس
گفت...
harfe hesab jawab nadareh
mowafagh bashi
ناشناس
گفت...
آفرین
لذت بردم. چندی پیش می خواستم چنین چیزی بنویسم. بهرحال به نظرم نکته ای که فراموش شده آخرالزمانی بودن احمدی نژاد و جامعه ایران است.
به نظر من هم احمدی نژاد نه یک پدیده، نه یک جریان سیاسی که عصاره جامعه مبتذل ایرانی است. که در این میان به قول اقتصاددانان تنها راه موجود خروج(فرار) است نه وفاداری نه اعتراض(اصلاح).
ناشناس
گفت...
همش درسته
تازه این رو هم اضافه کن که ملت ایران انقدر سهل انگار و بی مسئولیته که سکان هدایت مملکتش رو به عقب مونده ترین وکم استعداد ترین اقشار جامعه مثل احمدی نژاد میده.
من که فکر نمیکنم به این زودیها ایرانی جماعت یاد بگیره اشتباهاتشو قبول کنه و دوباره اونو تکرار نکنه .میگی نه صبر کن ببین واسه انتخابات بعدی چطوری زِیر علم یه وامونده دیگه سینه میزنیم
امید
ناشناس
گفت...
بارک الله
---- ممنونم.
--------------------------
فقط لطفا رنگ آبی فونت ها را عوض کن که چشم کور میشود تا خوانده شود.
------ چشم. ممنونم که گفتید. این کار را کردم.
--------------------------
harfe hesab jawab nadareh
mowafagh bashi
------- ممنونم
------------------------
ممنونم از نظر لطفتان صادق الحسینی
------------------
بی نام جان باید منتظر ماند و دید.
ناشناس
گفت...
خوشحالم که امیر این نوشته را معرفی کرد و من هم با اجازه لینک دادم چون نوشته اخیر من هم راجع به سایه(احمدی نژاد یا هرکه را دشمن می دانیم درون ماست) می باشد. و خیلی جالب بود برایم خواندن این نوشته. نقطه بسیار خوبی بود. من که شخصا اعتراف می کنم اغلب این صفات را یا دارم یا به شدت سرکوبش کرده ام که هیچکدامش خوب نیست و خوب آنست که نگاهشان کنم و قبول کنم که ...
ناشناس
گفت...
عالي بود حرف دل خيلي از ايراني ها بود
ناشناس
گفت...
عاطفه و ناصر عزیز از اینکه نوشته را پسندیده اید و لینک داده اید خوشحالم. شادکام باشید و سربلند
ناشناس
گفت...
سلام عرفان عزیز مرسی از پیغام شما متشکرم باشه چشم حتمن اون نصیحت شما رو گوش می کنم
ناشناس
گفت...
حق گفتی عرفان جان. تا احمدی نژاد درون خودمون رو ادب نکنیم کاری به پیش نمیبریم. این احمدی نژاد نشد یکی دیگه میاد جاشو میگیره
این احمدی نژاد هم دوره ای از تاریخ بود. امیدوارم از معدود جملات حقیقی کتاب درسی تاریخمون درس بگیریم.
"تاریخ معلم انسانهاست"
البته بعید میدونم ولی ناامید نیستم
حبیب
گفت...
بعضی چیز ها هست که آدم مایل به اعتراف کردن ولو پیش خودش هم نیست
البته اینهایی رو که شمردی رو نمیشه گفت که فقط مختص ایرانی هاست
ناشناس
گفت...
سهیل جان منم امیدوارم از معلم تاریخ درس گرفته باشیم و اشتباهامون رو تکرار نکنیم. از لطف شما هم سپاسگذارم.
حبیب جان درست می گویی که همه اش مختص ایرانی ها نیست ولی پیاز داغ خیلی هاش در ایرانی ها بیشتر است و بعضی هایش هم البته فقط ایرانی است متاسفانه. ممنون از نظرت.
ناشناس
گفت...
test
ناشناس
گفت...
kheyli bahal bood daset dad nakone makhsoosan tikeye ahkaresh
Saeed
گفت...
سلام
مدتی بود داشتم به شباهت بعضی از رفتارهای خودم و ایرانی های دور و برم به احمدی نژاد فکر می کردم و طبق عادت همیشگی گوگل کردم و مطلب به جا و زیبای شما رو دیدم. همونطور که اشاره کردید در وجود همه ما یک احمدی نژاد کوچک وجود داره که باید کنترلش کنیم. این رفتار دلایل خیلی زیادو متنوعی می تونه داشته باشه ولی به نظر من دلیل اصلی این زرنگی و پر رویی بقا در جامعه ایرانی است. خوب یادمه سالهای اول دانشگاه برای کار اداری به همراه پدرم به جایی رفته بودم. طبق معمول شلوغ بود و من کم تجربه پشت سر آخرین نفر ایستادم اما آدم های زیادی میومدند و از من رد می شدند و کارشون رو می کردند و من فکر می کردم که حتما اونها جلو تر از من بودند. بعد از مدتی پدرم عصبانی شد و به من گفت باید یاد بگیری حقتو بگیری، باید گرگ باشی جلوی اینا. از اون به بعد من هم شروع کردم به پررویی و گرفتن حقم و جواب هم می گرفتم. الان مدتیه در امریکا زندگی می کنم و می بینم اینجا نیازی به گرفتن حق وجود نداره و رفتارهایی که برای گرفتن حقم تو ایران یاد گرفتم اینجا بی ادبی محسوب می شه و شروع کردم به کنترل رفتار های ناپسندم.امیدوارم بتونم احمدی نژاد درونم رو روز به روز کوچک تر کنم. ممنونم
ارسال یک نظر