header-photo

افتخار کردن؟!

ایرانی، خراسانی و یا یزدی ویا خوزستانی به دنیا آمده ایم. دیگری در برزیل بدنیا آمده. من را گفته اند که مسلمانم او را گفته اند که مسیحی است. دیگری هندوست چون میان هندوان بدنیا آمده. شاید 99 درصد باشندگان جهان سوم و اکثریت دیگر آدمیان همین گونه اند. آن گاه افتخار کردن به چیزی که دراتفاق افتادنش نقشی نداشته ایم چیزی جز یک مد کور و بی معنی فرهنگی نیست. بدتر از آن جنگیدن و کشتن به خاطر دینی است که فقط در میان آن به دنیا آمده ایم.

در گوشی: راستی نباید از خالق انسان و جن و جهان پرسید مقصر این کشت و کشتار ها کیست؟ چرا موجودی چنین آفریده است؟


3 comments:








ناشناس

گفت...

عجب در گوشی بلندی! این سوال شما در مورد کشت و کشتار رو فرشته ها قبلا پرسیده بودن.





ناشناس

گفت...

بعله بی نام و نشان جان پرسیده بودند ولی جواب گرفته بودند که خفه شو: ما چیزی می دانیم که شما نمی دانید! عجب جواب قانع کننده ای!ء





ناشناس

گفت...

شما خوب می دونی که جوابشون «خفه شو» نبود!!! ظاهرا سوال کننده ها رو هم قانع کرده بود. البته یه عبارت تند «حرف نزنید» هست توی آیه صد و هشت سوره مومنون که مخطاتبش یه کسایی هستن که مشکلشون سوال کردن نیست. منظورم اینه که اگه لازم باشه لابد اون مدلی هم جواب میدن(به نظر شخص بنده فقط و فقط به اونایی که خودشون هم انتظار چنین جوابی رو داشه باشن) ولی در مورد فرشته ها که این اتفاقها نیفتاده.




Blog Widget by LinkWithin