نامه ی قدردانی ته گشاده به احمدی نژاد و دیگر مسئولان محترم و مقدس

چون جناب آقای احمدی نژاد رسم میمون نامه نگاری را باب فرمودند ومتاسفانه بعد از پایان سفرهای استانی و بی جواب ماندن نامه هایشان به سران جهان به وبلاگستان سر نزدند گفتم خوب است وبلاگستانیان هم همچون دیگر استانیان نامه هایشان را در کیسه ی اینترنت بیاندازند و تقدیم کنند تا شاید هم تاریخ بداند که ما نیز نامه انداختیم و هم شاید رایحه ی خوش مهرورزی صورت ما را نیز بنوازد.

مسئولان محترم و مقدس!
سلام بر شما و بر زهرای اطهری که بعد از 1400 سال ما همچنان کینه ی ظلم های رفته بر او را به دل داریم و زهرای کاظمی را بی درد فراموش می کنیم.

و بدین وسیله جناب احمدی نژاد! و مسئولین مقدس! از زحمات 27 ساله ی شما درایجاد مملکتی که امتش در همین دنیا و خیلی زود سر از بهشت در می آورند (ساکنان بهشت زهرا، بهشت رضا، ... که یا در جبهه ها بالغ و فهمیده و شهید شدند و یا در جاده های مرگ با عزاییل تصادف کردند و سفر آخرت را میان بر رفتند! و یا گاهی نیز با هواپیما با بلیط یک سره در فرودگاه بهشت به زمین نشستند! ) و قبرستان هایش از شهرهایش آباد تر است (می توان با مترو به مرقد امام رفت ولی قطار شهری مشهد سال هاست در جریان است) و جاده هایش از تمام مناطق جنگی افغانستان خطرناک تر است و هر سال به اندازه یک زلزله ی عظیم کشته می گیرد و چند ها میلیون از سر شکم سیری از مملکت آواره شده اند و در داخل پول نفتش چنان غلیظ سر سفره ها رفته که مردم یا مجبور شده اند به مشروبات الکلی ویا گرد و هشیش و شیشه و گراس پناه ببرند تا از بوی آن خلاص شوند ویا کلا سفره ی بودار و خالی را دور انداخته اند و شب سر گرسنه بر سنگ می گذارند و شاید گاهی هم سنگسار می شوند تشکرمی کنم. شما در ثواب تمام این ها شریکید و زبان نمی تواند به درستی قدرتان را بشناسد.

مسئولان بسیار دلسوز و تاریخ ساز!
ما به مفاخر این کشور افتخار می کنیم و از شما تشکر می کنیم که با سخاوت اسلامی مولانایمان را به ترک ها بخشیده اید و در عوض با غیرت تمام می خواهید اسم خلیج فارسمان را بگذارید خلیج مسلمانان. الحق و الانصاف که زبان ما از قدردانی قاصر است.

ای بزرگ مدیران!
ما از این که در آزادترین کشور دنیا زندگی می کنیم از اوج شادی (بیشترمان که رایحه ی خوش خوش خدمتی بلد نیستیم) ستاره دار و اخراج و روان نژند شده ایم و از افسردگی یا خودمان را تحریم می کنیم یا شما را تکریم می کنیم یا پرچم تمام دنیا را آتش می زنیم و یا از دستمال های مخصوص برای مایه داران دنیا استفاده می کنیم خرسندیم. ما به شما افتخار می کنیم که از ترس شیطان در توالت قایم می شوید و یا اینکه فکر می کنید می شود کشورها را با پاکن از نقشه ی جهان پاک کرد.

اما...

عدالت گستران و شیفتگان خدمت!

بدانید و آگاه باشید که ما ملت احمق تلقی شده ی ایران به هیچ وجه تحت تاثیر تبلیغات مسموم استکبار جهانی قرار نمی گیریم و به نیروهای دشمن اجازه نمی دهیم حقایق را تحریف کنند و یا تفسیر های ناصواب ارائه دهند. مثلا ما نمی گذاریم بفهمند که خانم دکتری که خودش را از دست ماموران جمهوری اسلامی وعدالت اسلامی حلق آویز کرد بیست هفت ساله (زاده و پرورده ی انقلاب و) دقیقا هم سن انقلاب بوده و نامش زهرا بوده . اصلا به دیگران چه که چرا وقتی اسم کسی را زهرا و یا ابولفظل و یا حسین و یا فاضل می گذاریم زهرای اطهر و ابوالفظل عباس نمی شوند و بجایش می شوند اراذل و اوباش و یا می شوند زهرای امیر ابراهیمی و یا زهرا ی کاظمی و یا این زهرای آخری که نزدیک بود آبروی مسلمین جهان را ببرد. ( راستی اگر از آن خانه های عفافی که در کرج ساخته بودیم بیشتر می ساختیم بهتر نبود؟)

مسئولان محترم و مقدس!
حرف زیاد است ولی از آنجاییکه این نامه ته گشاده است و قرار است دیگران نیز در این نامه نگاری سهیم باشند بگذارید به این اندک قناعت کنم و از دیگر آحاد امت اسلامی دعوت کنم تا مراتب تشکر و سپاس خود را از زحمات تاریخی شما بنگارند به سرعت برق به شما برسانند. به جناب هاشمی رفسنجانی (یکی از استوانه های انقلاب) تاسی می کنم و می گویم:
والسلام و علی من التبع الهدی

حرف حساب

دوستان ملا حسنی در کانادا، کمانگیر، سیروس، فروغ، حسام، شاهولی، عبدلعلی، بهرنگ، فرزاد، پلنک، عیار، کوهیار، داور خان، الپر، عزیز دوردونه، سرزمین آفتاب، مونا، بهرام داهی، و ... اگر دوست دارند دست به کیبورد ببرند و تقدیر نامه اشان را بنگارند. قرار نیست الزاما بازی یی یا چیزی شود فقط فکر کردم شاید محمل مناسبی برای گفتن برخی چیز ها باشد.ء