header-photo

همــراه شــو عـزیـز حتـی یـک قـــدم: مـام وطــــن تـرا می خـواند

کفـش هـــایــم کـو؟ چــه کسی بـــود صـــــدا زد ایـــــران؟ مگر نه این است که سال ها تحقیر شده ایم و در وطن خود شهروند درجه دوم و سوم بوده ا یم. خشممان را فرو خورده ایم و در برابر ریا و دروغ و شیادی دینی سکوت کرده ایم و خود را خورده ایم و یا جلای وطن کرده ایم و خانواده ها متلاشی شده اند. گاهی چون دوم خرداد گمان خوش بینانه کردیم که شاید اینان را اصلاح کنیم. نشد. هم وطن دیگر می دانیم که اینان سیاستشان عوام فریبی، استراتژی اشان وقاحت، کلامشان دروغ، روششان فریب، منطقشان سرکوب، کشورشان همه جا جز ایران، دینشان تقلب، و رهبرشان استبداد است.


هم وطن بس نیست؟ بیش از این می خواهیم خواری تحمل کنیم؟ اکنون که استبداد کم رمق و بی اعتبار و عریان شده است نباید از پای بنشینیم. حتما هر کس به میزان عذابی که در این چندین سال کشیده انگیزه ی پایان دادن به این ظلم ها را دارد. می دانم که آدم های مختلف معذوریت های گوناگون دارند. می دانم که فعلا هر کس فقط حاضر است قدری خطر کند. باشد این هم قبول. توقع هم وطنانی که هر روز روبروی سرکوبگران می ایستند و خون می دهند از شما این است که حداقل در جبهه های دیگر آن ها را تنها نگذارید. امروز تاریخ و وطن شما را صدا می زند.

کارهای بسیاری هست که بزرگند گرچه ظاهرا کوچکند. آن را از وطن و هم وطنان دریغ نکنید.


یک الله اکبر شبانه، یک عدد هفت سبز یا یک میرحسین سبز و یا یک الله اکبر سبز بر دیوار، یک ایمیل، یک خبر، یک تلفن، یک عکس، یک سنگ، یک پلاکارد، یک فکس، یک سرکار نرفتن، یک تحریم، یک اعتراض ساکت، یک حک کردن، یک اگاهی دادن به دیگران، یک سی دی، یک شمع، یک بادبادک، یک گل، یک نقاشی، یک کارتون، یک کاریکاتور، یک علامت پیروزی با دو انگشت، یک پیش نهاد، یک مهربانی با نیروهای مردمی انتظامی، یک یاری رساندن به مجروحان، یک در باز برای پناه دادن به هم وطنان، یک بوق، یک چراغ روشن، یک پا به پای دیگران اعتراض کردن، یک باند، یک چسپ زخم، یک مرگ بر دیکتاتور، یک سربند سبز، یک لباس مشکی، یک نامه، یک آب دادن به پیرزنی خسته، یک نجات دادن یک هموطن از چنگال چماق بدستان کودتاچی، یک قطره اشک، یک کامنت، یک توییت، یک پست یک وبلاگ، یک پیام فرفری، یک دست یک نابینا را در تظاهرات گرفتن، یک خواب شیرین یک کودک با سربند سبز بر شانه های پدر، یک ویدئو، یک عکس، یک فیلم، یک فراخوان فیس بوکی، یک ترانه، یک سرپیچی از فرمان سرکوبگران، یک پیوستن به مردم، یک آواز، یک حمله ی یک شیر زن به سرکوبگران وحشی، یک دست به دست کردن سنگ ها، یک پیامک، یک داد، یک فریاد، یک ناله به دادخواهی، یک دود سیگار برای آن کس که چشمش از گاز اشک آور می سوزد، یک پارچه ی خیس، یک دست و بدن که حفاظت کنی خواهر و هموطنت را از باتون وحشیان مزدور، یک فاتحه برای شهیدان، یک سوم، یک هفتم، یک چهلم، یک خط بر روی دیوار، یک نامه ی تقدیر، یک لقمه همدردی، پخش کردن یک بیانیه، همراه کردن یک هم وطن، یک نوازش کبودی های هموطنان دلیر و مقاوم، یک الله اکبر و یک الله اکبر ویک الله اکبر و ... از همه مهم تر یاد آوری این که "نـــــــــدا" ی وطن ما را می خواند، خون شهیدان و تلاش مجروحان و آینده ی ما و فرزندانمان ما را می خواند، تاریخ ما را می خواند...



----------------------------------------------------

کسانی که نوشته های حرف حساب را از طریق فید خوان می گیرند لطفا نوشته ها را از طریق ایمیل به دیگران هم برسانند و یا از آن ها بخواهند که مشترک شوند.


2 comments:








ناشناس

گفت...

کمک کن عرفان جان اینو پخشش کنیم.
Anonymous | Homepage | 06.30.09 - 2:33 am | #

سلام و خسته نباشید
دوست عزیز من یکبار این مطلب و گذاشتم ولی پست نشد اگه علت خاصی داره لطفا بث من اطلاع بدین با تشکر

پیشنهاد میکنم برای تعقیب یک راه قانونی همه کسانی که به احمدینژاد رای نداده اند بر علیه تصمیم شورای نگهبان به دادگاه شکایت کنند. این کم هزینه ترین راه اعتراضه که بهانه بدست کسی برای سرکوب نمیده و بخاطر کم خطر بودن بیشترین تعداد و جذب میکنه
بهترین راه اینه که کاندیدا ها یک وکیل مشترک بگیرند و با مقامات بالای قوه قضاییه صحبت کنند که امنیت وکیل را تضمین کنند بعد همه معترضان اسامیشون را به وکیل بدهند. "رای منو پس بده" مهمترین شعارکه از این طریق میتونه همه رو متحد کنه
مردم خارج کشور هم میتونند با فعالیت خود پشنیبانی جهانی برای وکیل ایجاد کنند که کسی نتونه اونو مورد تعرض قرار بده
همچنین مردم خارج کشور میتونند یک وکیل جدادر خارج از کشورداشته باشند که اگه لازم شد به مراجع بین المللی هم شکایت کنه.
نباید اجازه بدیم این روحیه اتحاد از بین بره و یاس جاشو بگیره کودتاچیها بدشون نمیاد مردم بریزن تو خیابونها
اونها هم با سرکوب شدید همه را قلع و قمع کنند و خاک یاس بپاشند. در حالیکه مردم با حفظ آرامش میتونند به اعتراضشون ادامه بدند. این راه اگه به نتیجه دلخواه هم نرسه کودتاجیهارو رسوا میکنه
صادق | 06.30.09 - 10:48 am | #





ناشناس

گفت...

از بالاترین (منبع http://chebaayadkard.blogspot.co.../06/18_30.html) (برنامه سراسری ۱۸ تیر، خیلی‌ مهم):

دوستان گرامی

موسوی و افراد دیگری که گوشتشون مستقیما زیر دندون خامنه ای است نمی تونند در مورد 18 تیر حرفی بزنند یا هماهنگی بکنند. خودمون بین هم باید هماهنگ بشیم و بیش از همه این بار روی دوش شما دوستانی هست که نفوذ بیشتری دارد حرفهاتون.

دو نکته هست

یکی اینکه همین الان باید در مورد 18 تیر حرف بزنیم. هدف که این نیست که دور روز قبل یک برنامه ای اعلام بشه و مردم رو بکشونیم تو خیابون و زخمی و کتک خورده بدهند. هدف اینه که رژیم امروز بفهمه این بلوا تمومی نداره اگر کوتاه نیاد. لذا خیلی مهمه که از امروز در مورد یک برنامه خیلی توفانی مثل بهمنی که رو سرشون خراب میشه اگر کوتاه نیان و به حرف مردم توجه نکنند صحبت کنیم.

دوم اینکه متاسفانه جو هیجانی و عطشی که برای خبرهای تازه وجود داره اجازه نمیده روی برنامه های بلند مدت تر تمرکز بشه. پیشنهاد برای برنامه 18 تیر راهپیمایی در چند منطقه تهرانه به صورت همزمانه که امکان تمرکز بسیج وجود نداشته باشه و حضور در راهمپیمایی هم با توجه به مختل شدن امکانات حمل و نقل و ترافیک در روز راهپیمایی برای مردم اسون باشه.

اگر 18 تیر مجبور به حکومت نظامی نشند ما باختیم. بهترن گزینه اعلام رسمی ترسیدن اینها و حکومت نظامی است. هم هزینه مردمی اش پایینه و هم قدرت در هم کوبیدن قداستشون. هدف ما باید به سمتی باشه که امروز با ارائه برنامه هایی که غیر قابل پیش گیری باشند مجبورشون کنیم اعلام حکومت نظامی کنند. لکه ننگ کامل میشه و رنگ حرکت از بحث بر سر تقلب مستقیما به سمت آقای خامنه ای منتقل میشه.

یک نقشه کامل گوگل برای راهمپیایی در چند منطقه تهران با ذکر محلهای دسترسی اماده کردیم در این ادرس

http://chebaayadkard.blogspot.co...2009/06/ 18.html

متاسفانه اون وبلاگ تازه تاسیسه و برد کافی نداره. به کمک شما و دوستان مثل شما که نفوذ بیشتری دارند خیلی نیاز هست برای اینجاد هماهنگی بین مردم.

پی�
simin | Homepage | 06.30.09 - 9:22 pm | #




Blog Widget by LinkWithin