بدون دفاع کردن از آمدن و یا نیامدن خاتمی گمانم باید در نظر داشته باشیم که خلاصه کردن انبان اصلاح طلبی به آمدن و حتی پیروزی خاتمی قانع شدنی کم سود و شاید پرزیان باشد. برای چه؟ برای اینکه هر گاه اقتدارگرایان از کسی متفاوت تر از خاتمی (همچون عبدالله نوری) واهمه نداشته باشند سعی نخواهند کرد با حضور خاتمی موافقت کنند و یا هنگامی که چانه زنی ها و رایزنی های پشت صحنه صورت می گیرد حاضر نخواهند شد به خاتمی امتیازات قابل توجهی بدهند. به عبارتی در صورتی که خاتمی سقف باشد و تهدیدی ورای او انحصارطلبان را نگران نکند آن گاه او و متحدانش برگ برنده ای برای مذاکره و معامله نخواهند داشت و به همین دلیل انحصارگرایان تخفیف و تحدید او را هدف خواهند گرفت (همان که هم اکنون در جریان است). اگر اینان را به مرگ نگیرند به تب خاتمی راضی نخواهند شد و هر کاری خواهند کرد تا در صورت پیروزی خاتمی از او کالبدی هم جایگاه و هم توان شاه سلطان حسین به ساختمان ریاست جمهوری برود.
اشتراک در:
Comment Feed (RSS)
1 comments:
ناشناس
گفت...
خاتمی نوری احمقی نژاد!
رئیس جمهور دیکتاتوری مادامالعمر ایران خامنهای هست.
بیاید قبل از اینکه بمیره برای جانشینیش فکری بکنیم که مملکت دچار جنگ داخلی نشه.
ارسال یک نظر