کشتار غزه آبیاری خشونت با خون است

کشتارهایی شبیه کشتار اخیر غزه پاشیدن تخم خشونت بین  انسانیت است. این چنین قتل هایی تنها می تواند نفرت و انتقام جویی را افزایش دهد و نه  امنیت را.

نمی توان مسئله ی فلسطین و اسراییل را بدون پیشینه ی تاریخی اش دید. صدور مشکل یهودیان اروپایی به قلب کشورهای مسلمان و بعد حمایت های همه جانبه از آن کردن همانقدر خیانت به صلح جهانی بود و هست که جنگ های جهانی اول و دوم. بیش از نیم قرن است که تمام جهان درگیر جنگ در این منطقه است و میلیون ها نفر به این دلیل آواره و کشته و مجروح و بی خانمان شده اند. حمایت بی دریغ کشورهای پرچمدار دمکراسی، طعم و باور دمکراسی را در کام همه تلخ کرده است طوری که نمی توان بدون زخم بر وجدان به حمایت از دمکراسی یی که غرب نظریه پردار و مجری آن بوده است پرداخت بخصوص وقتی به یاد می آوریم که حماس در انتخابات دمکراتیک به قدرت رسید و غرب تصمیم گرفت به ریش دمکراسی یی که خودش منادی آن بوده بخندد و با محاصره های گوناگون مردم غزه را تنبیه و از انتخابشان پشیمان کند. این بازی اشان زمانی مشمئز کننده تر می شود که می بینم قحطی دمکراسی در کشورهای نفت خیر عربی را به آسودگی نادیده می گیرند و یا رهبران انتخاب شده در الجزایر را با حمایت فرانسه و دیگر کشورهای غربی به زندان می اندازند. به نظر من عثامه بن لادن ها فرزندان طبیعی و قابل پیش بینی این بی عدالتی ها و فریبکاری هایند. این کشتارها انتشار خشونت در نسل های متمادی است و الزاما امروز به پایان نمی رسد. نه راه فلسطین و نه راه عراق هیچ کدام روش و سابقه ی خوبی برای دمکراسی نیست.

لینک های مربوط: عکس هایی بیشتر + موضع دولت آمریکا در باره کشتار غزه