از طریق وبلاگ افکار انارخانم (که از دیرباز با آن آشنا بودم) برخوردم به بحثی که کیوان (وبلاگ 35 درجه ) باز کرده و برخی هم به همراهی یا پاسخگویی و مخالفت نوشته اند. گرچه در باره ی نوشته ها طبیعتا من هم نظراتی دارم ولی آن چه بیش از حد توجهم را جلب کرد مقدمه چینی و شیوه ی مطرح کردن بحث کیوان است. او که گمانم نه از سر فروتنی نخ نما بلکه از سر واقع گرایی تیتر دوم وبلاگش را «افکار آماتور» گذاشته است ابتدا در این پست سئوال می کند که آیا فهم ما از وفاداری و خیانت صرفا برساخته ی تکرار عرف است و یا اینکه چیزی مطلق در آن نهفته است. و البته با آگاهی از برخی برخوردها خواهش کرده که با خواندن پست او را قضاوت شخصیتی نکنند. آنگاه در پست مفصل تری(من و تن و يار مهربان ) ابتدا مفروضاتش را مطرح می کند تا خوانندگان بدانند او از چه موضعی صحبت می کند و این بهترین کاری است که باید هر کسی در ابتدای معرفی هر فکری انجام دهد. آنگاه نظراتش را معرفی می کند. مثلا اینکه تعمیم نظرات و تجربیات شخصی امان به تمام تجربه ی انسانی احمقانه است. بعد مطرح می کند که رفتار جنسی مرد و زن با هم تفاوت دارد ولی صادقانه اعلام می کند که ادعای تحقیق علمی ندارد و فقط از مشاهدات شخصی اش نتیجه گیری می کند که شاید درست یا نادرست باشد ولی ارزش این را دارد که مطرح بشود تا شاید با کمک دیگران نور بیشتری بر آن بتابد. آن وقت می رسیم که بند ششم نوشته اش که این نوشته را بیشتر برای آن بخش نوشته ام. می شود کاملا با این نوشته مخالف بود ولی شهامت فکر کردن و سئوال کردن نویسنده وبلاگ ستودنی است. گذشته از این ظاهرا این ها همه مقدمه است و قرار است نتیجه گیری بعدا بیاید:) ضمنا در پایین نوشته آدرس نوشته های مربوط هم داده شده که علاقه مندان می توانند مراجعه کنند. کامنت زیر تمام این پست ها هم خواندنی اند. ء
0 comments:
ارسال یک نظر