بالاترین نه خبرگزاری است و نه سایت بازی (1)

یکی از عادات بدمان توسل به آرمان گرایی همه یا هیچ است: بالاترین بر سر دوراهی : سیستم اطلاع رسانی یا گیم؟ چرا اینقدر فاصله بین این دو انتخاب؟ مگر قرار بوده و یا هست که بالاترین بشود سر جمع تمام خبرگزاری های جهان؟ مگر دیگ یا دلیشس ویا ردیتت اینکار را می کنند؟ اگر مبنا دیگ است مگر غیر این است که لینک های محبوب دیگ بیشتر ( و نه همه) از میان عجایت و غرایب و کنایه ها و جوک ها و سکس و سیاست نامتعارف و دیدنی ها و خرق عادات و شوخی ها و اعتراض ها و خلاصه هر چه که بوی عمل و یا عکس العمل تند و سر خوشانه و خنده و تعجب و دعوا را بدهد هستند؟ آیا انصافا میزان اطلاع رسانی بالاترین به مقتضای وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران و ایرانیان بسیار بیشتر از دیگ نیست؟ پس چرا اینقدر تلاش در کشاندن بالاترین به سوی خالص گرایی های خشک و خسته کننده داریم؟

اگر کسی می خواهد از خبرها با خبر باشد می تواند به سایت هایی همچون پارسیک و یا قطره و یا صفحه ی لینک های خبری گویا یا اخبار یاهو یا گوگل برود و خودش را در دنیایی از اخبار غرق کند. گذشته از این لینک های بالاترین همچون دیگ گروه بندی دارند اگر کسی مایل باشد فقط سیاسی و یا علمی بخواند محدودیتی ندارد ولی اینکه بگوییم فقط آنهایی که لینک ویا کامنت علمی ویا سیاسی می دهند کاربران درست و حسابی هستند که دارند اساس نامه را اجرا می کنند ره به ترکستان بردن است. چرا می خواهیم روح اجتماعی و پویایی گروهی بالاترین را در پای اطلاع رسانی صرف ذبح کنیم؟ چرا همیشه لذت بردن از فعالیت هایمان را باید فدای کار و کار و کار کنیم؟ بگذاریم کاربران حداقل در این فضای مجازی کمی آزادانه نفس بکشند. خواهشا.

نکته ی جنبی: من هم از لینک سگ سه پا خوشم نیامد ولی این فقط سلیقه ی من است. حیف است که کارنامه بالاترین را با پیراهن عثمان کردن یک لینک که به هر حال به اندازه کافی لینک دهنده را در همان زمان هم به پشیمانی واداشته است چنین خفیف نشان دهیم.

... ادامه دارد