نه تنها میان برخی کاربران بالاترین بلکه در بین بیشتر ایرانی ها تعریف نانوشته ی دمکراسی یعنی: تحمل کردن دیدگاه و کسانی که با دین موافقتی ندارند. هر کس بتواند مثلا در باره ی سکس و یا آزادی های اجتماعی ـ شخصی و یا هر چیزی که مخالفتی با دین را نشان بدهد با صراحت عدم موافقتش را نشان بدهد آن وقت اصل دمکراسی حکم می کند که به او مجال سخن گفتن بدهند. اما چنانچه کسی گرایش مذهبی داشته باشد انگار از ابتدا محکوم به خفه شدن است و در دم یک فرد حکومتی_ اطلاعاتی شناخته می شود و طبیعتاْ با رای منفی به حذف از جامعه ی دمکراتیک محکوم می شود.* این شیوه دمکرات بودن یعنی حق انتخاب قایل نشدن برای دین مداران (چه ما شیوه ی دینداری اشان را بپسندیم یا نه) و آنها را عقب مانده و کم ارزش تلقی کردن است. این که لینک های مذهبی رای مثبت زیاد نیاورند و به لینک های داغ تبدیل نشوند قابل فهم است ولی رای منفی دادن و کامنت های تحقیر کننده نوشتن و حذف کردن آنها هم از اعتبار رای دهنده و نظردهنده و هم از اعتبار بالاترین خواهد کاست. همچنین فراموش نکنیم که گرچه برچسپ داران دینداری اکنون حاکمان ایرانند اما دین و حکومت یکی نیست و دینداران فراوانی هستند که با این شیوه ی حکومت داری موافقتی ندارند.
*در بهترین حالت این لینک ها با سرپوش وقت تلف کنی حذف می شوند.
اشتراک در:
Comment Feed (RSS)
1 comments:
ناشناس
گفت...
این مساله که شما به آن انتقاد دارید در صورتی می‌توانست درست باشد که دین داران هم به عقاید دیگران احترام می‌گذاشتند و همزمان حقوق دمکوراتیک دیگران را پاسداری می‌کردند (احترام متقابل).
هر رابطه‌ای باید دو طرفته باشد وقتی نباشد این رابطه بهم می‌خورد.
مسلمانان یا حداقل آن گروهی که امروز سنگ اسلام را به سینه می‌زنند، خود مصبب این وضع هستند و تا زمانی که به عقاید دیگرا احترام نگذارند دیگران هم برای آنها تره خورد نخواهند کرد.
من از آزادی بیان هر انسانی برای دفاع می‌کنم ولی تا وضع بر این شکل است به نظر من باید با هر روشی از آزادی بیان مسلمانان جلوگیری شود. امروزه مسلمانان بیشتر از سهم شان از آزادی بیان برخوردارند و باید با هر وسیله ای از ترویج عقاید پوسیده شان جلوگیری شود، حداقل تا زمانی که یاد بگیرند و به عقاید دیگران احترام بگذارند.
ارسال یک نظر