روز ۲۵ بهمن روزی است که در باره آن باید به فرزندانمان پاسخگو باشیم

 جنبش سبز تاکنون فراز و فرودهايی را تجربه کرده و به سبب طبيعت مردمی‌اش گاهی ناچار به روش آزمون و خطا روی آورده است و با انتقادهايی هم مواجه شده است. شايد يکی از بزرگترين انتقادها به جنبش سبز اين بوده‌ است که از کنشگری کافی برخوردار نبوده و زمانی که ابتکار عمل را به دست داشت اين مزيت بزرگ را از دست داد و زمانی هم در سکوت و سکون ديده شد.

چه اين انتقادها روا باشند و چه نباشند اکنون پنجره تازه‌ای در برابر مردم ايران گشوده شده است. ماه گذشته، مردم تونس، ديکتاتوری سی ساله بن‌علی را پايان دادند و روز گذشته مردم مصر رياست مادام العمر حسنی مبارک را. و البته مردم کشورهای اردن و يمن و الجزاير نيز صدا اعتراضشان را بلند کرده‌اند وهر سه دولت اين کشورها نيز بلافاصله به درخواست مردم پاسخ مثبت دادند.

اکنون که رهبران جنبش سبز، مهندس ميرحسين موسوی و شيخ مهدی کروبی درخواست راه‌پيمايی برای ۲۵ بهمن کرده‌اند وقت آن رسيده است که کنشگران جنبش سبز، از اندوخته‌های خود در اين ۱۸ ماه گذشته نهايت استفاده را ببرند و با پاسخگويی ميليونی به اين درخواست زحمات ماه‌ها و بلکه سال‌ها تلاش برای آزادی‌خواهی را با استقامت و شادابی ادامه دهند و به سرانجام برسانند.
فراموش نکنيم که با توجه به شکست راه‌پيمايی دولت‌ساخته ۲۲ بهمن ماه و موقعيت بسيار مناسبی که برای اين راه‌پيمايی ۲۵ بهمن ماه فراهم شده است، اين واقعه اکنون تبديل شده است به يک درخواست تاريخی از کسانی که منتقد وضع موجود هستند و چنانچه کسی کوتاهی کند و از اين فرصت بزرگ برای تداوم حرکت آزادی‌خواهانه استفاده نکنند، فردا می‌بايد پاسخگوی سئوالات فرزندانش باشد که چرا در چنين روزی که زمانه، زمانه ی رفتن ديکتاتورها بود و درس‌های فراوانی از ديگران و خود آموخته بوديد ميدان را خالی گذاشتيد؟

*دکتـرعلی شـریعتی: در ممکلتی که فقط دولت حق حرف زدن دارد هیچ حرفی را باور نکنید*

*رسـانه شمایید: این نوشتـه را برای دیگران هم بفرستید.  سبز یعنی استقامت تا بهار*

*«حرف حساب» ف-ی-ل-ت-ر است از دیگران بخواهید از اینجـــــــــــــــــا مشترک شوند*