کنش‌گری تفننی کمک زیادی به جنبش سبز نمی کند / همه همه کار نکنند، تقسیم کار کنند

بیش از یک سال از جنبش سبز گذشته است و با قوام پایه‌های اجتماعی جنبش و البته خارج شدن ظاهری کودتاگران از موضع بحرانی آنچه که اکنون جنبش سبز را آسیب‌پذیر می‌کند تمایل کنش‌گران به فعالیت‌های تفننی است. تا پیش از این به مدد وجود مناسبت‌هایی که به نوعی برنامه‌ی کار برای حضور فیزیکی کنش‌گران و یا هماهنگ کردن فعالیت‌هایشان بود کنش‌گران می‌توانستند صرفا با دورخیر برای آن مناسبت خود را آماده‌ی کنشی سبز کنند. اکنون اما، باید ضمن استفاده از مناسبت‌هایی که امکان حضور سبز مردم را دارد با سازمان دادن به نیروها و تشکیل شبکه‌هایی جدی اقدام به آگاهی رسانی منظم و با برنامه و موقعیت سازی گردد. 

باید کنش‌گران بکوشند اکنون با تقسیم کار (بنا بر توانایی، علاقه، امکان، محیط، جنسیت، مکان جغرافیایی و یا تخصص) از موازی کاری پرهیز کنند. هنگامی که همه همه کار می‌کنند، یا خیلی از کارها به صورت موازی و تکراری انجام می‌شود و یا اینکه خیلی‌ها به این امید که دیگران این یا آن قسمت از کار را انجام می‌دهند کاری نمی‌کند و تمام کار بر زمین می‌ماند چون حلقه‌ی واسط بین کنش‌ها قطع می‌شود. 

سازمان دادن به فعالیت‌ها و تقسیم کار در این مرحله از جنبش برای رساندن پیام جنبش و ایجاد یک حرکت ایجابی برای آن بسیار مهم است. کارهای بی‌شمار تکراری به هم اضافه‌ نمی‌شوند، فقط تکرار یک کارند. کنش‌گران نباید دیگر به نامنظم و تفننی کار کردن راضی باشند. هر کس هر جا که هست بکوشد به همراه کسانی که آن‌ها را می‌شناسد برنامه‌ی کار و تقسیم کار داشته باشد. بدین ترتیب هم به تشکیل شبکه‌های اجتماعی سبز کمک می‌کنیم و هم تمرین خوبی برای تشکیل نهاد‌های مدنی و رفتار گروهی می‌کنیم.