تندروی به عنوان روشی کلی و دائمی پسندیده نیست اما
2. هر گاه که نبرد و معامله ای بین ظالم و مظلوم در کار باشد اگر ترس از تندخویی و دادجویی نباشد بعید است طرف ظالم تن به داد و ستدی عادلانه با غیر تندروان بدهد. در جنبش سبز هم گرچه روش همیشگی باید همچنان میانه روی و خرد ورزی باشد اما اگر ترس از تندروی و تندخویی (با هر تفسیر و مقیاسی) نباشد میانه روهای جنبش قدرت چانه زنی و مانور قدرت نخواهند داشت. مثلا گرچه شاید شعار «استقلال آزادی، جمهوری ایرانی» در موقعیت کنونی شعار رهبری جنبش نباشد اما وجود این شعار به رهبر جنبش این قدرت را می دهد که در مواجهه با کودتاگران دست مایه ای برای قدرت نمایی داشته باشد. و یا گرچه جوگیر شدن و برخورد های احساسی و گاهی مثلا خارج از نزاکت کلا روشی پسندیده ی جنبش نیست ولی نمی توان انکار کرد که گاهی همین روش ها ناچار به کار می آیند تا همچون آبشاری جریان جنبش را به لایه های گوناگون جامعه و یا به مراحل جدید تکامل برسانند (مثلا شعار تازه ساخته ی «ما بچه های مولوی ... ریدیم به حکم رهبری»)
3. فراموش نکنیم که برخی از مردم و حتی رهبران میانی جنبش شاید به عمد (و حتی فداکارانه) به برخی تندروی ها دامن می زنند تا شاید دیگران بتوانند به سبب فضایی که اعمال آن ها ایجاد می کند موقعیت عمل مناسبی پیدا کنند و یا رقیب/دشمن را به عکس العمل های پر اشتباه) وادارند. پر مسلم این روشی است که اگر به دقت استفاده نشود همچون شمشیری دو دم شاید به ضرر جنبش هم تمام شود. شما را همچنین به خواندن این نوشته ی مسیح علی نژاد دعوت می کنم. گزیده ی زیر بخش مورد نظر این جانب است:
دوستان نازنین! کار رسانه ای یعنی همین که در تضاد و تعارضی که ما برای مسولان به وجود می آوریم شرایط پاسخگویی آنها مهیا شود. پس من راه خویش می روم و شما هم راه خویش بروید، تردید هم نکنید که یک جا همه به هم خواهیم رسید.
جان کلام: بعضی تندروی ها در تقسیم کار، قابل فهم و توجیه است گرچه باید با دقت تمام به کار گرفته شود.
---------------------------------------------------------------
کسانی که نوشته های حرف حساب را از طریق فید خوان می گیرند لطفا نوشته ها را از طریق ایمیل به دیگران هم برسانند و یا از آن ها بخواهند که مشترک شوند.http://harfehesaaby.blogspot.com/feeds/posts/default
2 comments:
ناشناس
گفت...
اگر تند روها سطح انتظارات را بالا نبرند و با موسوی و کروبی و جنبش مسالمت آمیز فاصله نگیرند ، جنبش سبز به عنوان نوک پیکان مبارزه صدمه می بیند وبه سقف می چسباندنشون،ولی تندروهامثل خط شکن ها روی مین می روند ومعبر بازمی کنند تا رهبران جنبش سبزتندرو تلقی نشوند و قدرت چانه زنی بیابند کمااینکه اگرپروژه عبوراز خاتمی نبود،خاتمی تابه حال صدکفن پوسانده بود
، فاصله خط مقدم با مقر فرماندهی و تدارکات و پشت جبهه همیشه باید نه کم باشد و نه زیاد
در گفتگویی دوستی مثال خوبی زد، نقل به مضمون: اگر خواسته های مردم را از امام حسین تا آزادی در نظر بگیریم
در آزادی تندروها تیر می خورند، وقتی تیر اول در می شود آن کسانی که بین امام حسین و انقلاب اند ، به خانه می روند، موسوی سر بهبودی بین آزادی و انقلاب است ، پیش رو تیر اندازی پشت سر تردید، او با هوش است و باید نگاه کندبه فاصله، ترس از کشته شدن و مرگ نیست، ترس از بر زمین ماندن کار پس از خود است، ترس از هرج و مرج و تجزیه و فاجعه انسانی ست،همان ترسی که خاتمی رابه خاک سفید و خاوران ایستادن وادار نموده بود،باشماموافقم،تندروی دراین برهه اززمان نه تنهالازم بلکه ضروری است ولی متاسفانه مثل تخریب چی ها و خط شکن ها ، سرنوشت کسانی که در آزادی گلوله خوردند در انتظارشان است
Mehrdad | 08.05.09 - 8:05 pm | #
ضمناً این وزن و قافیه بهتری داره :
ما بچه های آذری
ریدیم به حکم رهبری
امضا تندرو خط شکن متخلص به قربانی
Mehrdad | 08.05.09 - 8:16 pm | #
دموکراسی این نیست که همه را مثل سیستم ولایت وقیح، کپی از ولی وقیح بگیریم، دموکراسی یعنی یکی خرگوش است ویکی لاک پشت دریک مسیروهدف واحد،خرگوش نمی تواندانتظارخرگوشی ازلاک پشت داشته باشدولاک پشت نمی تواندانتظار لاک پشتی ازخرگوش، هر کدام سلیقه و طبیعت و سرعت خود را دارند بنا نیست این آن وآن این شود
" دوستان نازنین! کار رسانه ای یعنی همین که در تضاد و تعارضی که ما برای مسولان به وجود می آوریم شرایط پاسخگویی آنها مهیا شود. پس من راه خویش می روم و شما هم راه خویش بروید، تردید هم نکنید که یک جا همه به هم خواهیم رسید."
Mehrdad | 08.05.09 - 8:39 pm | #
فراخوان عمومی خرید سبز ! چهارشنبه 21 مرداد ماه سبزها برای خرید به بازار خواهند رفت!
امروز ناخواسته با تجربه ای که از بازار بدست آوردیم به ایده ای جالب رسیدیم . امروز بازار نشان داد که بهترین جا برای اعتراض است . حمایت بازاریان جوان از جنبش . محدود بودن نیروهای سرکوبگر برای برخورد با مردمی که برای خرید آمده اند . بهترین مکان برای تظاهرات برق آسا در داخل بازار توسط مردم و سر در گمی نیروهای سرکوبگر . و در نهایت اگر جلوی مردم را برای ورود به بازار مانند خیابانها بگیرند خودتان پاسخ دهید چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ پس تا میتوانید اطلاع رسانی کنید . از چهارشنبه بازار را سبز خواهیم کرد . مطمئن باشید این ایده (( خرید سبز )) بدترین ضربه ممکن به کودتاگران است که فکرش را هم نمیکردند . شما خودتان را جای کودتاچیان بگذارید و راهی برای مقابله با آن پیدا کنید ؟ پس این بهترین ایده ممکن است هیچوقت گاز اشک آور در بازار نمیزنند / هیچوقت موتور سواران دسته جمعی وارد بازار نمیشوند / جمعیت را نمیتوان متفرق کرد / در صورتی که مردم را از بازار اخراج کنند همه این کار را انجام خواهیم داد ! / در ضمن قرار هم نیست که حتما خرید کنیم / امکان دستگیری مردم در داخل بازار خیلی کم است چون انتقال دستگیر شدگان احتمالی بعلت تراکم زیاد سبزها به خارج از بازار واکنش شدید مردم را بدنبال خواهد داشت همانطور که در تظاهرات خیابانی تجربه کرده ایم بیشتر بازداشتهای انجام شده در حضور نیروهای مردمی ناکام مانده و اکثر بازداشتهای انجام شده در زمانی صورت گرفته که تعداد آنها نسبت به جمعیت غالب بوده در ضمن این رو هم فراموش نکنیم که ورود مینی بوس و ون های نیروهای سرکوبگر به داخل بازار امکان پذیر نیست / این حرکت سردرگمی در بین کودتاگران به وجود خواهد آورد و در نهایت استمرار این حرکت باعث … ( بازم خودتون بگید ) پس همه با هم چهارشنبه 21 مرداد ماه سبزها برای خرید به بازار خواهند رفت!
taranemousavi | 08.05.09 - 10:29 pm | #
ناشناس
گفت...
سلام
لطفا به اینجا سری بزنید و نظر خود را بگویید:
http://www.azadiran.co.cc/
Iran Azad | Homepage | 08.06.09 - 7:07 pm | #
با این نظرت موافقم. من اینرا مشابه پدیده تداخل رنگها میدونم. هر کس که صاحب رنگیست (بگو حرف و نظری) بایستی تا میتواند رنگ خود وارد کند ، نتیجه عمل رنگیست که از ترکیب همه این رنگها حاصل میشود. این همان عین پولرایسم و دموکراسی است.
Sorosh | 08.07.09 - 3:23 pm | #
سخنی کوتاه و خودمانی با رهبران احزاب و گروه ها و نخبگان ایرانی:
از این بهتر چه می توانست در جریان باشد:
یک رستاخیز بزرگ مردمی! دریای خروشان جوانانی مشتاق که آگاهانه و مسالمت آمیز می خواهند سرنوشت خود را در دست گیرند. آینده خود و فرزندانشان را بسازند و از زیستن در ایرانی آباد و آزاد و پیشرفته بر خود ببالند.
پرسش این است:
نقش ملی و تاریخی احزاب و گروه ها و نخبگان ایرانی در این دوران سرنوشت ساز چه می تواند باشد؟
به گمان من در سی سال گذشته به اندازه کافی کار تئوریک انجام شده و نقدهای فراوانی هم نوشته شده است.
بگذارید خیال خود را راحت کنیم و بی پرده بگوییم:
در این سی سال، نابغه ترین ما چیزی فراتر از اعلامیه جهانی حقوق بشر نگفته است. از این همه فخر فروختن به یکدیگر، قمپز در کردن، و ملوسک بازی های روشنفکرانه چه هدفی را دنبال می کنیم؟
مساله مشخص همه ما به تسلیم واداشتن باندهای فاشیست و جنایتکار قدرت در ایران است- که خود را “مقدس” هم می دانند. اگر آن ها را به تسلیم شدن در برابر اراده ملت واداریم، بدون تردید این صندوق های رای است که می باید مشگل گشای اختلافات و تفاوت های ما باشد.
چگونه می توان با “کمترین هزینه” و در “کوتاه ترین زمان” باندهای قدرت را به تسلیم در برابر اراده ملت به پا خواسته وادار کرد؟
نقشه راه چیست؟ نقشه راه چیست؟ نقشه راه چیست؟
بیایید سناریوهای ممکن را بررسی کنیم و راه بهینه و یا راه های بهتر را برگزیده و دنبال کنیم. امیدواریم یک مبارزه همه جانبه و هوشیارانه، هر چه زودتر همه ما را به پیشگاه مقدس و با عظمت صندوق های رای شرف یاب کند!
به پیشگاه مقدس و با عظمت صندوق های رای شرف یاب کند!
به پیشگاه مقدس و با عظمت صندوق های رای شرف یاب کند!
آرش | Homepage | 08.07.09 - 8:14 pm | #
ارسال یک نظر